آنتي اسكالانت، موثرترين راه جلوگيري از تشكيل رسوب

مؤثرترين راه براي جلوگيري از تشكيل رسوب ،كاهش PH آب توسط تزريق آنتي اسكالانت مي باشد. تزريق آنتي اسكالانت باعث كاهش PH و در نتيجه افزايش حلاليت كربنات كلسيم مي شود .يكي ديگر از نتايج تزريق آنتي اسكالانت اين است كه غلظت اين ماده به اندازه كافي موجب حل شدن مجدد رسوب هاي كربنات كلسيمي مي شود ،كه قبلاً در محل وجود داشته است. وقتي كه تزريق اسيد به سيستم RO قطع شود ، دي اكسيد كربن فوق اشباع تمايل دارد كه از آب جدا شود ،همين كه اين عمل اتفاق افتد PH آب افزايش مي يابد ،در المنت هاي انتهايي سيستم كه غلظت نمكها در حداكثر مقدار است ممكن است افزايش PH به حدي باشد كه كربنات كلسيم رسوب كند.

علل لايه گذاري شيميايي(Scaling)  بر روي فيلتر مميران RO را مي توان به چهار دسته كلي تقسيم بندي نمود :

1. افزايش غلظت مواد معدني محلول در آب ورودي به غشا
2. افزايش PH آب
3. ايجاد و افزايش سطوح مورد نياز براي ترسيب كه با استمرار لايه گذاري شيميايي (Scaling) اين سطح موردنياز افزايش مي يابد
4. افزايش دماي آب

معمولا مشكلاتي كه در اثر لايه گذاري شيميايي (Scaling) در فيلتر هاي غشايي به وجود مي آيد، عبارتند از:

1. كاهش كيفيت و مقدار جريان آب عبوري
2. افزايش افت فشار و فشار مورد نياز و مصرف انرژي و هزينه ناشي از آن
3.  شست و شوهاي بيشتر و با فواصل زماني كمتر  براي بهبود عمليات (كه منجر به كاهش عمر مفيد غشاها و افزايش هزينه مي شود)
4. از كارافتادگي هاي مكرر و بلند مدت
5. پارگي و گسيختگي غشا در برخورد با كريستال هاي رسوبي نوك تيزتشكيل رسوبات مختلف با توجه به ماهيت رسوب قابل كنترل يا غيركنترل مي­باشد. برخي رسوبات نظير سولفات و سيليكات پس از تشكيل بسيار سخت شستشو مي شوند.همچنين اين رسوبات باعث كاهش سريع و شديد كارايي سيستم RO ممبران مي­شوند.بنابراين بايد با پيش تصفيه مناسب، كار با ميزان جريانهاي طراحي و تزريق مواد شيميايي مناسب از تشكيل اين رسوبات جلوگيري نمود.رسوب و گرفتگي قادر به كاهش فضاي موثر بين مواد بوده و موجب كاهش تلاطم جريان مي‌شوند كه نتيجه آن، افزايش پلاريزاسيون غلظت در سطح غشاء است. هر چه غلظت محلول در سطح غشاء بيشتر باشد به همان نسبت، املاح بيشتري از خود عبور مي‌دهد. وقتي كه سطح موثر غشاء كاهش يابد، تلاطم كاهش خواهد يافت و تميز نمودن سطح غشاء مشكلتر مي‌شود، زيرا امكان فرستادن محلول شيميايي به سطوح مسدود شده توسط مواد جامد كاهش مي يابد. امكان جلوگيري از تشكيل رسوب با استفاده از بازدهي صحيح سيستم و تزريق مواد شيميايي وجود دارد.

   مواد بازدارنده با جلوگيري از رشد كريستال نمك، سرعت فرآيند ته نشيني را كاهش مي‌دهند. اين مواد در سطح كريستال نمك تشكيل شده جذب و با جلوگيري از جذب بيشتر نمك فوق اشباع در سطوح كريستال، سرعت گسترش كريستال نمك را كاهش مي‌دهند و به اين ترتيب هسته هاي اوليه كريستال هرگز به اندازه يا غلظت كافي براي ترسيب نمي­رسند.

   اكثر مواد بازدارنده، خاصيت معلق نگهدارندگي نيز دارند. خاصيت معلق نگهدارندگي با محاصره‌ ذرات معلق نمك، آهن يا مواد جامد آلي صورت گرفته و سبب دفع آنها توسط ساير آنيونهاي موجود در محلول مي­شود. اين فرايند از تجمع ذرات و تشكيل ذرات بزرگتر كه احتمال ترسيب آنها وجود دارد، جلوگيري مي­نمايد.

   بازدارنده‌هاي رسوب فقط در كاهش فرآيند تشكيل رسوب يا كاهش فرآيند و تراكم ذرات رسوب مؤثرند و فرآيند ترسيب را بطور كامل متوقف نمي­سازند. البته در يك سيستم RO كافي است تا مواد بازدارنده از تشكيل رسوب تا هنگام خروج جريان غليظ از سيستم بخوبي عمل كند.